ملکوتیان به وجد آمده بودند..
آفتاب، روی شانه مدینه دست گذاشته بود و ابر های کدر را طرد می کرد تا روشنی، به خانه علی علیه السلام برسند..
اینجا خانه علی است!
اینجا خانه علی است!
همه آمده اند، پیامبر، جبرئیل، میکائیل...
حتی آن ها که پیامبر دست رد بر سینه شان زده بود و در پاسخ خواستگاری شان از فاطمه علیها السلام فرموده بود: " در انتظار فرمان خدا هستم. "
همه آمده اند:
فاطمه نیز آمده است، آمده است تا تپش لحظه های مشترکش را در ساحت سرنوشت قدم بزند. آمده است تا شریک لحظه های سخت تنهایی علی علیه السلام باشد..
اگر علی علیه السلام نبود..
راستی اگر علی علیه السلام نبود، چه کسی هم کفو فاطمه علیها السلام بود..
اگر علی علیه السلام نبود، پیامبر دست های فاطمه را در دست که می گذارد؟
اگر علی علیه السلام نبود، خورشید وجود ریحانه پیامبر، در محراب قلب کدام بشر می درخشید؟
امام صادق علیه السلام می فرماید: " اگر خداوند علی بن ابیطالب (ع) را نمی آفرید، فاطمه (س) را همسری نبود."