باید بازیگر شوم، آرامش را بازی کنم...
باز باید خنده را به زور بر لبهایم بنشانم...
باز باید مواظب اشک هایم باشم...
باز همان تظاهر همیشگی:
” خوبم . . .”
باید بازیگر شوم، آرامش را بازی کنم...
باز باید خنده را به زور بر لبهایم بنشانم...
باز باید مواظب اشک هایم باشم...
باز همان تظاهر همیشگی:
” خوبم . . .”